De Sint-Jansberg is een natuurgebied in eigendom van Natuurmonumenten en loopt van Mook naar Milsbeek. Aan de Mookse kant ligt de Mookerhei, ook in eigendom van Natuurmonumenten. Ten oosten gaat de Sint-Jansberg bijna naadloos over in het Duitse Reichswald, alleen onderbroken door de weg naar Breedeweg te Groesbeek, de Holleweg en de Neutraleweg.
De Sint-Jansberg is een geliefd wandelgebied met magnifieke vergezichten over de dorpen en zelfs tot over de Maas. Ieder jaargetijde heeft natuurlijk zijn charme, maar in de herfst is het bijzonder genieten. Niet alleen van de kleurenpracht, maar ook om op zoek te gaan naar heerlijke tamme kastanjes. Het Reichswald is een ander soort bos, een productiebos, maar evengoed fijn voor een stevige wandeling, bijvoorbeeld naar de uitzichttoren.
In ons dorp zijn niet veel plekken geschikt voor agrarische bestemmingen, er is weinig vruchtbare grond. Geen wonder dat er niet veel boeren meer zijn. Voor natuur daarentegen komt steeds meer grond beschikbaar en wordt daar ook voor ingericht. Koningsven/De Diepen is daar een voorbeeld van, maar ook bijvoorbeeld De Gebrande Kamp langs de Maas op de grens van Middelaar en Milsbeek. In de plassen en langs de Maas komen veel vogels voor, allerlei soorten eenden en ganzen, maar de laatste jaren ook lepelaars.
Veel grond in het Achterbroek is in gebruik voor bloemen- en plantenteelt en voor asperges, ook wel het ‘witte goud’ genoemd. Juist voor het ‘witte goud’ is de grond prima geschikt! Voor Koningsven/ De Diepen zijn de verwachtingen hooggespannen. Men probeert weer de begroeiing te krijgen waar honderd jaar geleden hoog over werd opgegeven. Van een groot deel van het gebied is de bovenste laag vruchtbare grond verwijderd. Daarna heeft men een laag strooisel uit De Bruuk (Groesbeek) opgebracht. De Bruuk is een van de weinige blauwgraslandgebieden in Nederland met een unieke vegetatie van onder meer orchideeënsoorten.
Het landschap van Milsbeek is gevarieerd te noemen. De heuvels van de Sint-Jansberg gaan over in het rivierenlandschap. Langs de Maas staan de kenmerkende bakenbomen. De uiterwaarden leveren goede agrarische gronden, vaak nog omgeven door Maasheggen. Deze door mensenhanden aangebrachte natuurlijke afbakening van percelen krijgt gelukkig weer de aandacht die het verdient. Aan de Brabantse kant bij Oeffelt is dit landschap zelfs op de Werelderfgoedlijst van de VN opgenomen.
Ook voor onze kant probeert men deze status te verkrijgen. Tegelijk zijn aan de voet van de stuwwal ook arme veenachtige en vernatte gronden die bijzondere biotopen opleveren. De afwatering van deze veenachtige gronden heeft Milsbeek lang geleden (1329) zijn naam opgeleverd. De winning van klei, zand en grind levert plassen op met een eigen flora en fauna. Vogels zijn gek op deze gebieden. De bewoners en toeristen trouwens ook.